Preživljavanje i odlike klonova iz familije Salicaceae za proizvodnju biomase u juvenilnoj fazi

Apstrakt

Adaptibilnost tri klona iz familije Salicaceae selekcionisanih za proizvodnju biomase (Salix x 'Terra Nova', Populus x 'AF-18' and Populus x 'AF-8') testirani su u prvoj godini rasta u rasadniku i upoređeni sa klonom koji je namijenjen za proizvodnju drveta (Populus x 'I-214').

Eksperimentalni zasad uspostavljen je u aprilu 2020. godine sa reznicama na površini od 0,2 hektara na zemljištu koje se nalazi pored rijeke Dunav centralnom dijelu sjevernog dijela Bugarske. Izmjereni su glavni parametri razmjene gasova lišća, prirast prečnika, visina i visinski prirast, a na reprezentativnim induviduama praćen je normalizovani diferencijalni vegetacijski indeks. Analiziran je uticaj genotipa te su tražene korelacije sa glavnim klimatskim parametrima.

Klon vrbe pokazao je ranu kulminaciju prirasta i oštar pad rasta i vitalnosti pri zaustavljanju navodnjavanja. Navedeni klon vrbe imao je neto fotosintezu (8.312 ± 0.107 μmol (CO2)·m-2·s-1), nizak prirast biomase (0.098 ± 0.01 kg DM) i visoku stopu preživljavanja.

Za razliku od drugih genotipova topola, klon I-214 pokzao je brz rast na početku ljeta, visoku stopu transpiracije (1.222 ± 0.034 mmol (H2O)·m-2·s-1) i jaču zavisnost od količine vlage. Klonovi ‘AF-8’ i ‘AF-18’ imali su visoke stope fotosinteze (10.238 ± 0.231 i 11.480 ± 0.193 μmol (CO2)·m-2·s-1) i nisku transpiraciju (0.672 ± 0.024 i 0.682 ± 0.015 mmol (H2O)·m-2·s-1) a na njihov rast temperatura je pozitivno djelovala. Najveća efikasnost upotrebe vode registrovana je kod klonova topola. ‘AF-8’ genotip postigao je najveći prečnik i proizvedenu količinu biomase (0.194 ± 0.036 kg DM po biljci), dok je genotip ‘AF-18’ pokazao najbolji rast u visinu.